Rooien en valen bin-n donderstralen

De molenwaard blijkt de heetste sloten van ons nedergelegen landje te hebben. Altijd maar stomen en dampen en allerhande nevelen op laten stijgen aan het oppervlak. Elke zonnige morgen of avond is het raak en kun je je even in een sprookje wanen. Er hangt een geur van bederf in het zwerk en het veen boert stomende boertjes uit die ruiken naar look en geitensokken van een boer met zweetkakken.

Het kan aan mij liggen maar het schijnt de kleur van de alhier geboren kinders zelfs dikwijls een rode haarkleur te geven. “De boern, zegge: . rooien en valen bin-n donderstralen. Linke soep hier…….”

Rood is een kleur die opvalt. Zo’n vlam tussen al de anderen. Je zou het er vreselijk warm van krijgen..

Enfin, de oorzaak wordt gevonden in de dampende boerensloten die om de een of andere reden kinderen met mooi koperkleurig haar veroorzaken. Mooi meegenomen toch…..